Van oude en nieuwe kennis: de gevolgen van ICT voor het kennisbeleid
Wil Nederland een echte kennissamenleving worden, dan moet een carrière in het wetenschappelijk onderzoek aantrekkelijker worden. Hiernaast zijn investeringen nodig in betere bijscholingsmogelijkheden voor leerkrachten om ICT daadwerkelijk in het onderwijs te gaan gebruiken, inclusief een hogere beloning. Dat staat in het WRR-rapport Van oude en nieuwe kennis: de gevolgen van ICT voor het kennisbeleid (rapport nr. 61, 2002)
Kennissamenleving vergt samenwerking
Bij een kennissamenleving hoort een kennisbeleid waarbij overheidsinstanties, universiteiten, scholen, particuliere partijen en ondernemingen samen kennis genereren. Ook onderhouden zij op het terrein van ICT en kennisontwikkeling intensief contacten. De publieke functie van zelfstandig en onafhankelijk kennisonderzoek blijft echter voorop staan. De overheid kan het belang van dit soort onderzoek benadrukken door een basisfinanciering ervan te garanderen.
Kwalitatieve basis onderwijs niet verwaarlozen
Behalve in bijscholing zal er voor het onderwijs meer moeten worden geïnvesteerd in goede software en in de bijbehorende innovatieve leermethoden. Verder mag de kwalitatieve basis van het onderwijs niet worden verwaarloosd. Als er onvoldoende leerkrachten beschikbaar zijn op alle onderwijsniveaus, dan wordt niet voldaan aan de eisen die de kennissamenleving stelt.